De avond is zo laat
en moedeloos legt men
zich neer bij gebleken
gebreken van de dag
de hoge dunk van
een strijdbare ochtend
ontsiert nu de hand die
bezweert wat hem tart
onmacht een lauwe
wil die weigert
te buigen voor het
vallen van de nacht.
◄║►
Zwermen voelbaar
duurzaam storend
stemmen manend
roeren mij
dringen rondom
duizend kleuren
enkel maanlicht
niet erbij.
Bron:
Herkomst / Een ziel getekend
◄║►
Deze trap leidt niet
naar boven of
beneden op
zijn treden volgt
geen slaapvertrek
of onderaards gewelf
alles wat hier
klimt en daalt
lijdt als het streeft
vergeefse moeite.
Bron:
Herkomst / Bebouwing
◄║►
Gaat jou dit nooit vervelen
dat ik steeds weer
terugkeer hier als ik
niet wist hoe ruim
jij behuisd bent
had ik niet durven
kloppen op de houten
grendel zeg me
je prijs voor onderdak
ik ben in staat
de vloer te likken om
een vlekkeloos verblijf.
Bron:
Vertoningen / Uitdrukkelijk
◄║►
Wat wil hij nu hij tachtig is en
zijn hoofd niet meer kan keren
elke indruk die men opdoet
brengt steeds weer eigen maaksel
en alle dingen die je ziet
je ziet ze niet maar denkt ze
het geluid zal hij zijn
van de thee die men schenkt.
Bron:
Vertoningen / Uitdrukkelijk
◄║►
Eenmaal moet ik echt gaan
wil ik zeker weten dat
wij altijd zijn vertrokken
al naar dit ene doel
en niets ons kan verrijken
waar in vreemde drukte
eenzaamheid zal zijn
dan eigenlijke vrede.
Bron:
Vertoningen / Uitdrukkelijk
◄║►
Hoe anderen elkaar verblijden nu
met hun bereidheid tot vereende tederheid
zijn zij op dit moment gezegend
in een toegewijd gebaar van hand die
nauwbewogen zegt hoe eindeloos verfijnd
wij leven met een even open ander
iemand die niets meer zoekt in dit raken
dan de milde huid van liefde’s eenvoud.
Bron:
Vertoningen / Warmtezangen
◄║►
